W ciszy

Autorka: Alžběta Bublanová

Adéla ma piętnaście lat, nie lubi szkoły, denerwują ją jej rozwiedzeni rodzice. Chce już być dorosła i decydować o sobie, dlatego często ucieka do nocnego baru „Cisza”. Opuszcza szkołę, wychodzi z domu, a jedynym stałym elementem dla niej jest bar.

Wypijam pierwszy kieliszek.
– Czuję nienawiść – szepczę.
– Do kogo?
– Do rodziny. Ale też do siebie. Nie wiem, co to jest. Jakaś potrzeba, aby coś osiągnąć. Już teraz. Nie czekać, aż będę miała trzydzieści lat. Boję się, że potem już się nie da. Albo coś zrobię teraz, albo już nigdy. Potem będę już zbyt leniwa. Zacznę rodzić dzieci. Znajdę pracę, w której będę miała spokój. Rano do pracy, z pracy do domu do męża, po drodze wstąpić do sklepu, zrobić zakupy, ugotować obiad. I do tego dzieci. Każdy dom jest taki sam. I czekanie na urlop. A potem na śmierć. Nikt nie ma nic innego. Ja tak nie chcę.
Barmanka mi dolewa.
– Życie cię uspokoi.

Świat dziewczyny się zmienia, podobnie jak jej ambicje i aspiracje. Idziemy za bohaterką, przyglądając się jej historii i myślom. Jeden rozdział, to jeden rok życia bohaterki. Mijając jej trzydzieste urodziny, zobaczymy jak wyimaginowany krąg się zamyka.

„Mocna, kipiąca od emocji powieść Alžběty Bublanovej obnaża naturę dorastania i dorosłości w toczącym się bezustannie kole życia. W pogoni za dorosłością i złudną wizją szczęścia można się zatracić, zagubić siebie i sens ciągłych starań. Każdy z nas, podobnie jak bohaterka, ma własną Ciszę, w której szuka schronienia, uciekając przed uwierającą rzeczywistością”. – Jola Bugała-Urbańska, @czytanie.na.platanie